4. Spotkanie

No to następny rozdział ukaże się za dwa dni :D
Miłego czytania ;3

-----------------------------------------------------------------

Czułam się beznadziejnie i wykończona emocjonalnie.

Po mojej głownie nie siedział nikt inny tylko Harry.

Moja kochana przyjaciółka męczyła mnie tymi beznadziejnymi pytaniami, a ja na serio nie chciałam nawet o tym wspominać. Z jednej strony to dobrze, że się o mnie martwi, jednak teraz działała mi tym na nerwy.

                Zdążyłam się wygodnie ułożyć na tej cudnej, skórzanej i bardzo wygodnej sofie, kiedy ta natrętna wiedźma znowu pojawiła się w zasięgu mojego wzroku.

- Powiesz mi, co się stało?! – odwróciłam się tyłem od niej. Czy ona nie widzi, że nie chce o tym kurwa gadać?!

- Halo! Stella! Nie udawaj, że śpisz, kiedy wiem, że tak nie jest! – rzuciła we mnie pilotem od plazmy, który wylądował na mojej głowie. Zabolało!

- Ała! Weź idź się przejdź! Nie dajesz mi spokojnie myśleć! – syknęłam pocierając ręką obolałe miejsce.

- Był tu wczoraj Harry?! Dlaczego mi nic nie powiedziałaś?! Dlatego wczoraj tyle wypiłaś?! – a weź wypierdalaj!

- No był! A teraz z łaski swojej daj mi kurwa ten spokój! – tym razem wstałam i ruszyłam do swojej sypialni. Otworzyłam drzwi od garderoby i założyłam na siebie białą bluzę i spodnie z obniżonym krokiem. Zawsze je zakładam do biegania. Wyciągnęłam z walizki i-phona i biało pomarańczowe air maxy, po czym wyszłam na korytarz, z którego wynurzyła się Wiśnia.

Rany, wkurwia mnie.

- Stella, nie bądź zła. Po prostu martwię się o ciebie. – złapała mnie delikatnie za ramię.

- Nie jestem zła. – bąknęłam i wyminęłam ją.

- Jak nie chcesz mówić to nie mów. – ta teraz mi to mówi?

Zamknęłam z hukiem drzwi i pośpiesznym krokiem podeszłam do windy.

- Stella? – odwróciłam się. Przede mną stała piękna blond dziewczyna. W ręku trzymała notes i kawałek materiału.

- Tak, znamy się? - fuknęłam pod nosem i założyłam ręce na piersiach.

- Lola, stylistka chłopaków. Ale wyrosłaś! – przytuliła mnie.

- Oh, pamiętam! – kiedyś z nią się przyjaźniłam. Nawet zabierała mnie do ich garderoby. Pamiętam tą adrenalinę jak mięli się przebierać. Awww…

- Może ty mi pomożesz wybrać stroję na ich jutrzejszy koncert? Harry się wścieka, a reszta chłopaków, eh… nawet szkoda gadać..   – nie zdążyłam odpowiedzieć, a niebieskooka pociągnęła mnie w stronę windy i nacisnęła guzik.

                Garderoba prawie w ogóle się nie zmieniła. Jak zwykle wszędzie ubrania, buty i znowu ubrania. Oczywiście markowe. Ja pierdole, nawet ja nie mam tylu ubrań. 

- O w końcu, co się stało, że raczyliście odwiedzić nasz mały burdeliks ? – spojrzałam za siebie. Oh kurwa, chłopacy, Harry!

- Co ona tu robi?  - zapytał oschle. Ja, spierdalam!        

- Pomaga mi, a co? – zamrugała kilkakrotnie. Ona chyba nie wie, co się stało cztery lata temu. Wiem, jednak, że jej kurwa nie lubiła jak ja! Masz u mnie plusa, kocico!
- Zacznijmy przymierzanie, bo chce mieć to za sobą. – ściągnął czarną podkoszulkę, odsłaniając przy tym swój nagi, wyrzeźbiony tors. Dopiero wtedy ujrzałam te wszystkie tatuaże na jego ciele. Miał ich na prawdę sporo. 

- Co mam założyć? - zapytał oschle. 

- Stella, ty ubierasz Harrego i Liama. Ufam ci. Ty zawsze miałaś super styl. – posłała mi przyjemny uśmiech. Tak mam styl, ale kurwa tylko jak idę na randkę, a nie na koncert, gdzie będzie się patrzeć chuj wie ile osób. Spojrzałam jeszcze raz na rozebranego Hazzę. Daję słowo, że gdybyśmy zostali tu sami nie okiełznałabym swojego pożądania.

- Przestaniesz się w końcu na mnie gapić i przegryzać usta? Okiełznaj swoje fantazje i bierz się do roboty. – Jak, kurwa, jak?! Poczułam jak się czerwienie. Jeszcze trochę i cię tu zgwałcę.  

- Załóż to… - podałam mu czarne rurki i białą koszulę.

- Zaraz… Dam ci dodatki. – wymamrotałam niewyraźnie. Kurwa, ale jesteś podniecający.
Podeszłam tym razem do Liama, który tak samo jak on był w samych bokserkach. Awww.. to chyba koszmar. Hej ty tam na górze! Testujesz chyba moją wytrzymałość ?!

- Nie denerwuj się tak. Nie jestem nagi. – uśmiechnął się nieśmiało. Podałam mu granatowe rurki i czarną koszule. Co, chwilę się odwracałam by zobaczyć, chociaż jeszcze raz skrawek jego ciała. Był akurat odwrócony tyłem do mnie, ale widziałam jego odbicie w lustrze.
 Ponownie przegryzłam wargę. Aww, jest taki gorący.

- Hej, księżniczko! Podaj mi tę zapinkę. – Liam, kurwa nie teraz!

- Ach, przepraszam. – popsułeś mi widok, kurwa.

- Nic się nie stało. – zaczął zapinać kolejne guziki koszuli.

Zabrałam z pudełka ciemnobrązowe, skórzane buty, waniliową marynarkę i czarną muszkę, po czym szybkim krokiem podeszłam do Stylesa.

- Pr…proszę. – o nie… dłonie mi drżą.

- Dzięki… -  zaczął się zbliżać do mojej twarzy, bardzo powoli. Adrenalina zaczęła buzować w moich żyłach. Weź się odsuń, błagam!

- Okiełznaj swoje fantazje, Stello… - wyszeptał to tak cicho, że ledwo usłyszałam.

- C..c..co?  - wyjąkałam.

- Weź przestań gwałcić mnie wzrokiem. – o nie… wszyscy to usłyszeli. Ale siara! Zaraz zapadnę się pod ziemię.                                                                                                                                  

- Hahaha, ale jesteś żartowniś Hazz! Idę do łazienki. – szybkim krokiem wyszłam z pomieszczenia. Było mi tak bardzo gorąco, że aż rozsadzało mnie od środka. W tym momencie myślałam tylko o zimnej wodzie, która utula moją twarz.

- Gdzie ty idziesz? – Harry?! Co on tu kurwa robi?! Idź się przebieraj!

- Mówiłam, idę do łazienki… - uśmiechnął się pod nosem. Z czego on się cieszy?!

- Łazienka jest  zaraz obok tego dużego lustra, gdzie gwałciłaś mnie wzrokiem jak się przebierałem. – Osz szlak! Serio, jestem kurwa wariatką.

Serce przywarło mi do gardła, kiedy zaczął iść w moją stronę, ale poczułam lekkie rozczarowanie, jak w pewnym momencie się zatrzymał.  Jego wzrok spoczął gdzieś ponad moim ramieniem. Odwróciłam się żeby zobaczyć, co go tak bardzo zainteresowało.

- Alexis… - jedno imię, jedno słowo, a rozerwało moje serce na milion drobnych kawałeczków.